Discussie WK Voetbal Qatar 2022: boycot de boycot
WK 2022: discussie over boycotten van Qatar zwelt aan
Het was al lang bekend dat gastarbeiders die in Qatar de infrastructuur voor het wereldkampioenschap voetbal 2022 aanleggen onmenselijk worden behandeld. Onbeschermd werken, in de brandende hitte, tegen armzalige loontjes, zonder vakbonden en dergelijke op te mogen richten, soms na het paspoort in te moeten leveren bij de werkgever: de verhalen waren legio. Het was slavernij in een modern jasje. Maar pas nadat de Britse krant the Guardian het aantal dode arbeiders probeerde te berekenen (6.500) gingen de ogen pas echt open.
Voor nieuwe klanten die 24 jaar of ouder zijn. Minimale storting €5. Wedkredieten worden beschikbaar voor gebruik na afhandeling van de weddenschappen voor het bedrag van je in aanmerking komende storting. Min. Kansen en wedrestricties zijn van toepassing. Uitbetalingen zijn exclusief wedkredieteninzet. Tijdslimieten en algemene voorwaarden gelden.
WK Voetbal 2022 boycot
En dus begint het rituele praten over een boycot weer. Het is elke keer raak. Olympische Spelen in China (2008)? Dan komt er weer geklets over wel of niet boycotten. WK Voetbal of Winterspelen in Rusland? Laten we lekker gaan ouwehoeren over een boycot. WK Voetbal in Argentinië (1978)? Goh, zouden we dat land niet moeten boycotten?
De discussies kennen net zo’n voorspelbaar beloop. Argumenten voor een boycot: ‘We moeten dit land niet belonen voor het overtreden van mensenrechten’ en ‘Ga je toch, dan heb je bloed aan je handen.’ Argumenten tegen: ‘Sport en politiek moeten we loskoppelen’ en ‘We moeten er juist heen om daar de discussie aan te gaan’.
Voetbal is geen mensenleven waard
Een Nederlandse leverancier van kunstgras heeft besloten om toch niet in zee te gaan met Qatar. Het bedrijf verscheurt het contract over het leveren van gras voor de WK-stadions. Best gedurfd, want het bedrijf loopt hierdoor omzet mis en zal ook in de toekomst geen ‘soortgelijke’ landen meer kunnen bedienen. En de Nederlandse overheid besloot recent om een aanstaande handelsreis naar Qatar uit te stellen. Enkele politieke partijen menen dat weldra in Qatar er geen hoogwaardigheidsbekleders, en zeker niet de Koning, aanwezig moeten zijn.
Waar ligt de grens?
Op zich zijn het prijzenswaardige beslissingen en gebaren. Immers, iets op zich onbenulligs als een potje voetbal is de prijs van mensenlevens totaal niet waard. Maar waarom zwelt nu pas de discussie aan, waarom was daar het Guardian-artikel voor nodig? Wat maakt dat nummer, 6.500 doden, nou uit, want wat als het getal 500 doden was, of 30.000 – er is toch geen grens die gepasseerd moet worden voordat we het ‘te veel doden’ vinden? Zo van ‘6.499 doden is oké, maar 6.500 is belachelijk!’
Ondoenlijk om telkens het boycot-wapen uit de mottenballen te halen
En dat gebrek aan een grens maakt het tricky en ondoenlijk om telkens maar het boycot-wapen uit de mottenballen te halen. Want wat als Qatar bijvoorbeeld beslist dat het onmenselijk is wat Denemarken doet met Syrische vluchtelingen (terugsturen naar oorlogsgebied) of dat de Black Lives Matters-beweging in Nederland aantoont dat ons land door en door racistisch is? En wat als Qatar dan zegt: die landen zijn niet welkom op ons WK voetbal, we vliegen Oman en Verenigde Arabische Emiraten in als vervangers?
Het WK voetbal in Qatar niet boycotten
En dan zouden wij, als Denemarken en Nederland, instemmend moeten knikken. Dan moeten we zeggen: ja, ik snap die boycot wel, want als wij het ergens niet mee eens zijn, dan vinden we een boycot ook een geoorloofde reactie. Kortom, begin je met boycotten, dan komt er nooit meer een einde aan het boycotten. Het leidt tot een wereld waarin alles en iedereen elkaar constant boycot. Waardoor de mondiale verhoudingen dus muurvast zitten en er sowieso niets meer kan en zal veranderen – en zeker niet ten goede. Dus boycot de boycot.
Gerelateerde Berichten
