WK 2022: Denemarken wil meer druk | China heeft grootse plannen

Kleine voetballanden worden groot. Dat heeft Qatar laten zien, dat het zelfs heeft geschopt tot host van het wereldkampioenschap voetbal 2022 en de huidige kampioen van de Asia Cup is. China heeft soortgelijke ambities en baalt ervan dat het land qua voetbalprestaties zeer ver achterblijft bij zijn positie als grootste land (qua inwoners) ter wereld.

China wil erbij zijn op WK voetbal

China staat 77e op de FIFA-ranking en deed slechts eenmaal mee aan het WK Voetbal. Dat moet veranderen en daarom worden er miljarden gepompt in opleidingen, de nationale voetbalcompetitie, buitenlandse expertise en sinds 2019 ook een programma om niet in China geboren voetballers te naturaliseren.

Buitenlandse spelers

Voor de aanstaande speelronde in de Aziatische WK-kwalificatiecyclus heeft bondscoach Li Tie bijvoorbeeld drie spelers geselecteerd, die zijn geboren in Brazilië: Elkeson, Fernando Henrique en Alan Carvalho. Tyias Browning is er ook bij en hij is geboren in Liverpool en speelde voor onder meer Everton. Nico Yennaris neemt het hele proces wel heel serieus, want de Engelse middenvelder ging in 2019 spelen voor Beijing Guoan en veranderde gelijk maar zijn naam in Li Ke.

WK 2022 lijkt te vroeg

China gaan we heel waarschijnlijk niet terugzien op het WK 2022, want in groep A staat het land al acht punten achter op Syrië. Er zijn nog vier matches te gaan en China treft daarin Guam, de Malediven, Filipijnen en de koploper.

Denemarken wil actie richting Qatar

Of Denemarken zich überhaupt wel wil plaatsen kun je in twijfel trekken, gezien de heftigheid waarmee de spelers en nationale bond zich tegen het WK 2022 in Qatar verzetten. Ze zijn niet tevreden met de protesten die vanuit andere landen zijn georganiseerd. Begrijpelijk ook wel trouwens dat ze weinig applaus konden opbrengen voor acties zonder kraak en smaak zoals bij Oranje, met hun shirtjes met de opdruk ‘football supports change’.

De Deense bond DBU is niet van dat zouteloze werk en plaatst op zijn site een brief die heel precies omschrijft welke ‘change’ dan precies nodig is. “We geloven namelijk niet dat de gewenste verbeteringen voor arbeiders zijn gerealiseerd. We willen actie, liever vandaag dan morgen”, zo zegt DBU. Het doel is “persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting.”